Een jongetje keek naar zijn oma die een brief aan het schrijven was. Op een gegeven moment vroeg hij: “Oma, schrijf je een verhaaltje over wat wij samen hebben meegemaakt? Of schrijf je misschien een verhaaltje over mij?” Zijn oma stopte met haar brief, glimlachte, en zei: “Ik schrijf inderdaad over jou. Maar belangrijker dan de woordjes die ik schrijf, is het potlood waarmee ik schrijf.

Ik zou willen dat je later, als je groot bent, net zoals dit potlood wordt.”

Het jongetje keek nieuwsgierig naar het potlood, maar kon niets bijzonders ontdekken. “Maar het is gewoon maar een potlood!”

“Het is maar hoe je er naar kijkt. Het potlood heeft vijf bijzondere dingen die jou – maar dan moet je ze wel onthouden – tot iemand zullen maken die altijd in vrede met de wereld zal leven...

💡Je zult misschien grootse daden verrichten, maar je mag nooit vergeten dat er een Hand is die jou leidt. Deze Hand noemen we God, en Hij zal je altijd leiden volgens zijn wil.
 
💡Af en toe moet je stoppen met schrijven, om de punt te slijpen. Daardoor heeft het potlood een beetje pijn, maar het wordt er wel scherper van. Dus moet je wat pijn kunnen verdragen, het maakt je tot een beter mens.
 
💡Als je met een potlood schrijft, kun je altijd uitgummen wat je fout schreef. De les is dat corrigeren wat we gedaan hebben niet slecht is, maar belangrijk, om rechtvaardig door het leven te kunnen gaan.
 
💡Het belangrijkste van het potlood is niet het hout of de buitenkant, maar het grafiet dat erin zit. Dus wees steeds bezorgd om wat er binnen in je gebeurt.
 
💡Het vijfde wat een potlood bijzonder maakt: het laat altijd een spoor achter. Besef goed dat alles wat je in je leven doet, sporen zal achterlaten en probeer je daar bewust van te zijn.”
 
Uit: Als een rivier van Paulo Coelho

Schaamte

Buikpijn, paniekaanvallen, stress… als tiener ontwikkelde ik deze vervelende "vage" klachten. De huisarts deed het af met een spastische darm en voor paniekaanvallen kreeg ik cognitieve gedragstherapie. Zodat ik wist hoe ik er mee om moest gaan als de angst me weer overviel. 

Het hielp af en toe een klein beetje, helaas bleven de klachten en werden ze erger en erger. Ik schaamde me ervoor, wilde niemand er mee lastig vallen en trok me terug in mijn eigen wereld.

Overmand door schuldgevoel omdat ik als jonge vrouw vaak moe was, vage lichamelijke klachten had en niet functioneerde zoals de vrouwen om mij heen. Wat was er mis met mij? Hulp vragen durfde ik niet vanwege de schuld en schaamte. 

Na vele jaren van persoonlijke ontwikkeling en scholing in systemisch- en contextueel werk heb ik de bron van mijn lichamelijke klachten ontdekt.
De gebeurtenissen uit mijn kindertijd kwamen aan het licht. Wat een boosheid en rouw zat er nog in mij waar ik me niet bewust van was. Mijn lichaam was zich het wel degelijk bewust en trok aan de bel. 

Dit noemen we in de psychologie ook wel gestolde rouw: een rouwproces dat niet goed is doorlopen of afgerond. 

Er was voor mij nog rouwtijd nodig om te verwerken wat er was gebeurd in mijn kindertijd en in het gezin waarin ik ben opgegroeid. Ik ging snappen waarom ik me terugtrok, ik ging begrijpen waarom ik me voelde zoals ik me voelde, ik kreeg inzicht in mijn eigen gedrag, gevoelens en gedachten. Hoe fijn was dat, ook al waren de omstandigheden moeilijk. Er was niks mis met mij, ik was niet gek!
 
Verlost van schuld en schaamte 

Door het slijpen van de punt van mijn potlood ging ik door de pijn heen waardoor ik mij sterker en zelfverzekerder ging voelen. De buikpijn is nu een signaalfunctie geworden. Als het weer opkomt sta ik stil en luister. Wat wil het me vertellen, wat triggert me, zodat ik kan kiezen hoe ik met de situatie op dat moment omga. Nu als volwassene. 
Verlost van schuldgevoel en schaamte, een leven in het licht. 

Laat dit nu precies ook mijn drijfveer zijn om te werken als psychosociaal (kinder)therapeut en (systemisch) coach. Samen met jou kijken naar wat jouw verhaal is, wat jou vormt, wat jouw schuldgevoel of lichamelijke klachten aan het licht wil brengen. 💫 Zodat jij kunt leven in het licht. Geleid door Zijn Hand. Jij doet ertoe! 

P.S. Wil je weten hoe ik bevrijd ben van schuld en schaamte én ben je op zoek naar een invulling voor een inspirerende thema-avond of bijeenkomst? Neem dan contact met me op.